"Jak dbać o bezpieczeństwo swoich dzieci – porady dla rodziców" - mgr Anna Plich – nauczycielka
Podstawową potrzebą dziecka jest potrzeba bezpieczeństwa. Poczucie bezpieczeństwa pozwala mu spokojnie i z radością patrzeć w przyszłość, budzi odwagę. Żeby dziecko czuło się bezpieczne, musi mieć właściwą opiekę, funkcjonować w stabilnym środowisku i czuć się akceptowane. Rodzice powinni przygotować dziecko do radzenia sobie w różnych sytuacjach, kształtować w nim postawę podejścia do świata bez lęku, ale jednocześnie ze świadomością, że nie jest on całkowicie bezpieczny.
Dzieci na ogół są ufne. Wynika to z tego, że nie mają jeszcze negatywnych doświadczeń i wydaje im się, że dorośli są dobrzy – tak jak mama i tata. Nie podejrzewają, że pan czy pani, którzy częstują cukierkami i zachęcają do obejrzenia kotka lub pieska, mogą im zrobić krzywdę. Nie są podejrzliwe też wtedy, kiedy są same w domu i na prośbę obcego otwierają drzwi. Musimy nauczyć dzieci zasad bezpieczeństwa. W przeciwnym razie mogą stać się łatwym celem dla złodzieja, bądź ulec wypadkowi.
Wielu rodziców uważa, że ich uczęszczające do przedszkola dziecko jest już bardzo mądre i rezolutne. Nic bardziej mylnego. Nie można całkowicie ufać takiemu maluchowi Jego rodzice powinni cały czas czuwać, umieć przewidzieć, co może się wydarzyć i zapobiegać ewentualnym wypadkom.
Dlatego Drodzy Rodzice:
• Nigdy nie należy zostawiać dziecka samego przed sklepem lub w samochodzie.
• Nauczmy dzieci bezpiecznego poruszania się po mieście – przechodzenia przez ulicę w wyznaczonych miejscach, rozróżniania świateł.
•Najwcześniej, jak się da, nauczmy dziecko jego danych: imienia, nazwiska, adresu zamieszkania, numeru telefonu do rodzica.
•Starajmy się przewidzieć, co dla dziecka może być niebezpieczne - drobne elementy zabawek, ostre przedmioty, przyciągające wzrok kolorowe butelki z detergentami.
•Nauczmy dziecko, jak dzwoni się na policję, straż pożarną i pogotowie.
•Powiedzmy, do kogo może zwrócić się o pomoc, jeśli czuje się zagrożone (policjant w mundurze, sprzedawca w sklepie, matki z dziećmi).
•Ostrzegajmy dzieci przed kontaktem z obcymi zwierzętami
•Zwracajmy uwagę, by dzieci nie brały do ust nieznajomych im roślin. Starsze dzieci – 6-7letnie – są już bardziej rozsądne niż maluchy. Należy z nimi rozmawiać o zagrożeniach, przemocy, narkotykach. Ważny jest dobry kontakt z dzieckiem, słuchanie, co do nas mówi, i zwracanie uwagi na negatywne sygnały z jego strony.
•Wymagajmy, aby dziecko zawsze mówiło, dokąd wychodzi i kiedy wróci.
•Nauczmy dziecko, że nie należy rozmawiać z obcymi, przyjmować od nich słodyczy, opowiadać o swojej rodzinie, o tym, gdzie pracują rodzice.
• Powiedzmy mu, by nie otwierało nikomu drzwi, gdy jest samo w domu,
i że nikt obcy nie może go dotykać. Na dzieci wszędzie czyha niebezpieczeństwo – nietrudno o wypadek w domu, na placu zabaw czy na drodze.
Wiele jednak zależy od nas, rodziców – nauczmy nasze dzieci podstawowych zasad bezpieczeństwa, a z pewnością uda nam się uchronić je przed nieszczęściem.
Wiadomości i umiejętności jakie powinien posiąść przedszkolak w zakresie bezpieczeństwa:
- orientować się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach w miejscowości, w której mieszka;
- rozumieć zagrożenia płynące ze świata roślin i zwierząt;
- mieć rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie;
- mieć ograniczone zaufanie do dorosłych, szczególnie obcych;
- umieć opowiedzieć dorosłym, którzy się nim zajmują, o każdym zagrożeniu, które go spotkało;
- pilnować swoich rzeczy i nie narażać ich na zgubienie i kradzież;
- znać swoje obowiązki domowe, zwłaszcza w zakresie dbałości o dobytek ; bez narażania domu na kradzież i zniszczenia.